نگارش مقدمه در مقاله پژوهشی
مقدمه بخش مهمی از مقاله پژوهشی است. در مقدمه، نویسنده دیدگاهی گسترده از موضوع پژوهشی را ارائه می‌دهد، سپس در بخش‌های بعدی دیدگاه مذکور را به اجزای محدودتر می‌شکند. بهترین راه برای نگارش مقدمه در مقاله پژوهشی این است که آن را هرمی معکوس فرض کنیم؛ از بالا، نمایی کلی از آن داریم و رفته‌رفته با نگاه کردن به پایین هرم، نمای محدودتر و دقیق‌تری را می‌بینیم. نکات اصلی مقاله و عناصر نهایی مقدمه، بیانیه رساله یا فرضیه هستند. در ادامه با نگارش مقدمه بیشتر آشنا خواهید شد.
اصول اساسی در نگارش مقدمه
در نگارش مقدمه مقاله، پژوهشگر باید خواننده را از منطق پژوهش با خبر سازد. از پژوهشگراین انتظار می‌رود که به این سوال پاسخ دهد چرا فکر می‌کند مقاله‌اش بخش جدایی‌ناپذیر حوزه مطالعاتی است.
محدودیتی برای تعداد کلمات مقدمه وجود ندارد، اما باید تا حد امکان کوتاه باشد. به عنوان مثال، اگر رساله می‌نویسید، انتظار می‌رود رئوس مطالب‌تان را داشته باشید. مقدمه باید برمبنای رئوس مطالب نگارش شود. قرار است مقدمه مروری باشد بر کل رساله یا مقاله پژوهشی . زمانی که مقدمه می‌نویسید، بهتر است این را در نظر بگیرید که با مخاطبی فرهیخته و باتجربه در حوزه مورد نظر طرف هستید نه یک خواننده عام و بی اطلاع.
اولین کارکرد مقدمه ایجاد پس‌زمینه برای مقاله پژوهشی است. مقدمه عنوان کننده محتوای مقاله است و بیان می‌کند مقاله تا چه اندازه با مقالات نوشته‌شده در حوزه خودش منافات دارد. براساس رشته و موضوع، می‌توانید مقدمه را با روایتی تاریخی شروع کنید. هدف این است که مخاطب را با تمام تغییرات موضوع پژوهشی از شروع تا به حال آشنا کنید. اگرنیتتان طی کردن این مسیر است، بهترین کار پایبندی به اطلاعات مرتبط است.
مقدمه باید مروری کلی بر جزئیات پژوهش باشد. به عنوان مثال، ممکن است هدفتان آگاه سازی مخاطب از اهداف پژوهش و روش آن باشد. باید پیش‌بینی کرد اگر همه چیز خوب پیش رود، پژوهش شما چه اثری از خود به جا خواهد گذاشت. بعد از پیش‌بینی، بهتر است که در این مرحله فرضیه صفر را رد کنید. در این قسمت بهتر است به محدودیت‌های پژوهش اشاره کنید. مهم این است که مخاطب از نقطه ضعف‌های پژوهش شما باخبر باشد تا اینکه به سادگی پژوهش را اعتبارسنجی و قضاوت کند. اعلام نقواقص در این مرحله بهتر است تا اینکه در بخش بحث مقاله بررسی شوند.
همچنین این مساله حائز اهمیت است که به فرضیات به صورت زودهنگام در مقدمه اشاره کرد. تمام اصول ارائه‌شده توسط پژوهشگر باید به سمع و نظر مخاطب برسد. مقدمه را باید کوتاه حفظ کرد. باید از بزرگنمایی پرهیز کرد. باید مسئله پژوهش را به خوبی نشان داد. بهتر است مخاطب از همان ابتدا در جریان اهداف شما قرار گیرد. بعضی مواقع، رساله فاقد مقدمه است. این موضوع اشتباهی از جانب دانشجویان است که باید اصلاح شود. در مقدمه، نیاز نیست همه چیز را درباره پژوهش به مخاطب توضیح داد. هدف مقدمه ارائه دیدگاهی کلی به مخاطب است.
